Dlaczego adwokat nie może się reklamować?
Ograniczenia dotyczące reklamy odnośnie działalności adwokatów wynikają ze Zbioru Zasad Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu, uchwalony poprzez Naczelną Radę Adwokacką 10 października 1998r. Mówi to bowiem o takich sprawach jak :
– umieszczane reklam w prasie , a także innych środkach masowego przekazu
– reklamowanie swojej osoby oraz działalności w czasie wystąpień w mass-mediach
– redagowanie relacji prasowej, a także radiowej, czy telewizyjnej ze sprawy, w której to adwokat udzielał pomocy prawnej
– inspirowanie poprzez adwokata relacji dziennikarskiej w środkach masowego przekazu, a także komentowanie w nich prowadzonej przez siebie sprawy
Co więcej zasady etyki zawodowej zabraniają pozyskiwania klientów w sposób znacząco sprzeczny z godnością zawodu, a więc korzystanie z usług pośredników, czy też narzucanie swoich usług, jak i również przyciąganie klientów w sposób będący niezgodny z zasadami lojalności względem swoich kolegów.
Natomiast jeżeli kampania pozycjonowania jest przeprowadzona dla fraz związanych z poszukiwaniem usług adwokata to nie łamie kodeksu i jest dozwolona, przykładem jest tutaj użycie anchora: adwokat. Linkując do strony adwokata, lepiej podać sam adres strony www, np..: https://kancelariazemanek.pl/
Reklama adwokata
W okresie międzywojennym powszechnie obowiązywało prowadzenie jakiejkolwiek reklamy przez adwokatów. Bowiem w uchwale Wydziału Wykonawczego Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 6 lipca 1935r. zapisano, iż: „Adwokatowi nie można przyczyniać się do umieszczania nazwiska w spisie wymieniającym tylko co niektórych adwokatów. Dotyczy to także inseratów w wydawnictwach uzależniających zamieszczenie od opłacenia prenumeraty jak również inseratów bezpłatnych”. Zabronione było też to, aby adwokaci zaznaczali poprzednie stanowisko zajmowane w sadzie, prokuraturze, bądź administracji.
W okresie powojennym a więc: (od 1945r. do 1989r.) kategoryczne stanowisko samorządu adwokackiego wobec zakazu reklamy było zatem utrzymane. Tendencje do rozluźnienia zakazu reklamy także zaobserwowano po wdrożeniu w Polsce gospodarki wolnorynkowej. Odnotowano wówczas m.in. rozpowszechnianie przez adwokatów folderów reklamowych wraz z ich nazwiskami oraz z dodatkowymi informacjami.
Pojawiła się również niebezpieczna tendencja do korzystania z płatnych usług naganiaczy. Tym oto nowym zjawiskom środowisko adwokatów przeciwstawiło się bowiem uznając, iż adwokat wykonując swój zawód, zobowiązany jest nie tylko przestrzegać norm prawa, jak również obowiązujących norm etycznych oraz godności zawodu, bez których to wykonywanie zawodu nie jest możliwe.
Uchwała zakazująca reklamowania się adwokatów
Potwierdzeniem tego oto stanowiska była uchwała Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 10 listopada 1995r., która to potwierdziła zakaz reklamowania się, w tym w pismach zagranicznych. Uznaje się, iż „długoletnie doświadczenie uczy, iż najlepszą i najuczciwszą reklamą dla adwokatów jest ich fachowe oraz staranne wykonywanie zawodu. Tylko taka właśnie „reklama” zasługuje bowiem na akceptację. Z kolei każda inna prowadzi nieuchronnie do nadmiernej komercjalizacji, jak również do obniżenia poziomu wykonywanych usług oraz w konsekwencji do obniżenia prestiżu zawodu adwokackiego”.